Ο ιστοχώρος του ΠΑΓΓΕΡΑΓΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ (Αττική)
Δευτέρα 28 Απριλίου 2014
Σάββατο 26 Απριλίου 2014
Πέμπτη 24 Απριλίου 2014
1872 ΓΕΡΑ -ΣΜΥΡΝΗ
Δημοσίευμα
του Σεπτεμβρίου 1872 στην εφημερίδα της Σμύρνης "Η ΑΜΑΛΘΕΙΑ".
Από
το δημοσίευμα μαθαίνουμε ότι στις 15 Σεπτεμβρίου 1872 κατέπλευσε στο λιμάνι της
Σμύρνης, προερχόμενο από τη Γέρα, η ελληνόκτητη γολέτα (δικάταρτο)
"ΑΣΠΑΣΙΑ", μεταφέροντας ξυλεία.
Μετά από πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο βρήκαμε μία γολέτα με το όνομα "Ασπασία".(http://astypalaia.wordpress.com/2010/01/25/ ) .
Πιθανόν να είναι το συγκεκριμένο πλοίο, μιας και στο
δημοσίευμα αναφέρεται ως πειρατικό πλοίο, αν σκεφτούμε ότι μετά από το τέλος του πολέμου της Ανεξαρτησίας πολλοί Ψαριανοί , για να επιβιώσουν, κατέφυγαν στην πειρατεία.
Με το όνομα ΑΣΠΑΣΙΑ υπήρχε και πλοίο του Ψαριανού
πολεμιστή Ανδρέα Μυτάρα. Τα 40
περίπου χρόνια από το τέλος του αγώνα της Ανεξαρτησίας και η εγγύτητα της
Γέρας με τη Σμύρνη και τα Ψαρά, δεν μπορούν να αποκλείσουν και το γεγονός
το πλοίο να ανήκε σε απόγονο του Ψαριανού αγωνιστή.
Τρίτη 22 Απριλίου 2014
Λαμπροδευτέρα στον Παλαιόκηπο
Ετικέτες
Παλαιόκηπος,
Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαιοκήπου
Σαν Σήμερα, Παπάδος : Διαφήμιση Κουρείου
1932 - ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΜΕΣΑΓΡΟΥ -ΠΑΠΑΔΟΥ
Ετικέτες
Ελεύθερος Λόγος (εφ.),
ΜΕΣΑΓΡΟΣ,
Παλιά Γέρα,
Παπάδος
Δευτέρα 21 Απριλίου 2014
Ἀμερσούδα Κ. Βάρκα - Μεσαγρός 21 Απριλίου 1909
Ετικέτες
ΜΕΣΑΓΡΟΣ,
Παλιά Γέρα,
ΣΑΛΠΙΓΞ (εφ.),
Σαν σήμερα
Κυριακή 20 Απριλίου 2014
Η ΓΕΡΑ και οι ΕΚΛΟΓΕΣ του 1929
Ανακοίνωση Βενιζελικών της Γέρας εναντίον του Γεωργίου Παπανδρέου. Η ανακοίνωση αφορούσε τις εκλογές Γερουσιαστών που θα γίνονταν στις 21 Απριλίου 1929. Οι Μυτιληνιοί κατηγορούσαν τον Παπανδρέου ότι παρέκλεινε της επίσημης γραμμής του Βενιζέλου. Το αποτέλεσμα ήταν το κόμμα των Φιλελεύθερων του Νομού Λέσβου να μην δώσει επίσημο χρίσμα. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Απριλίου του 1929 δικαίωσε τους αντίπαλους του Βενιζέλου. Οι υποψήφιοι που υποστήριζε απέτυχαν.
Δημοσίευμα της 20ης Απριλίου 1929 στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ |
Ετικέτες
ΜΕΣΑΓΡΟΣ,
Παλαιόκηπος,
Παλιά Γέρα,
Παπάδος,
Παπανδρέου Γεώργιος (πρεσβύτερος),
Πέραμα,
Πλακάδος,
Σκόπελος
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΣΑΓΡΟ
Φωτογραφίες από την Αφροδίτη Μαϊστρέλλη
και τον Δημήτρη Ευσταθίου.
Μεγάλο Σάββατο 19 Απριλίου 2014, Ανάσταση στο Μεσαγρό
και Κάψιμο του Ιούδα.
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία : Αφροδίτη Μαϊστρέλλη |
Φωτογραφία : Αφροδίτη Μαϊστρέλλη |
Φωτογραφία : Αφροδίτη Μαϊστρέλλη |
Φωτογραφία : Αφροδίτη Μαϊστρέλλη |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Φωτογραφία :Δημήτρης Ευσταθίου |
Παρασκευή 18 Απριλίου 2014
Πέμπτη 17 Απριλίου 2014
Ο ΠΑΓΓΕΡΑΓΩΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ Α2
Τετάρτη 16 Απριλίου 2014
Μεσαγρός -Οικογένειες Καμάτσου -Σκαρλάτου
Διακρίνονται Ελβίρα Καμάτσου, Αγγέλα Καμάτσου, Ιωάννης Καμάτσος,Ευστράτιος Καμάστος, Βασίλειος Σκαρλάτος,Ισαβέλλα Καμάτσου, Ευστράτιος Σκαρλάτος,Κλεοπάτρα Καμάτσου, Αφροδίτη Καμάτσου και Άγγελος Καμάτσος: Φωτογραφία από το ΦΑΤΣΟΤΕΦΤΕΡΟ (fb) της Αφροδίτης Μαϊστρέλλη . |
Τρίτη 15 Απριλίου 2014
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΕΣΑΓΡΟΥ 1974
19 Φεβρουαρίου 1974. Εκδρομή
στον Άι
Δημήτρη Μεσαγρού. Στην φωτογραφία εικονίζεται η ομάδα του Δημοτικού
Σχολείου Παπάδου. Όλοι οι μαθητές είναι
της Στ΄τάξης, εκτός από τον Κώστα Τσουπλάκη και τον Στρατή Γιαννίκο που είναι
της Ε΄τάξης και κρατούν τις μπάλες. Του Στρατέλλj ου
Γιαννίκους είναι κατσουφιασμένος, επειδή ο Τσουπλάκης κρατάει την καλή
μπάλα, την πέτσινη.
Την ημέρα εκείνη παίξαμε
ποδόσφαιρο με το Δημοτικό Σχολείο Μεσαγρού που είχε έρθει κι εκείνο εκδρομή στον Άι Δημήτρη. Πάνω που πήγαμε να
αρχίσουμε, ένας μαθητής του Μεσαγρού , ο οποίος ήταν πανύψηλος- όνομα δεν
θυμάμαι-και είχε μείνει και δυο χρονιές στην ίδια τάξη κι
έπρεπε να πηγαίνει στη Β΄Γυμνασίου, έμπαινε ανάμεσα στις ομάδες, κλώτσαγε
επίτηδες την μπάλα μακριά και δεν μας άφηνε να παίξουμε.
Στον δάσκαλο δεν τολμούσαμε να παραπονεθούμε, γιατί ξέραμε την απόφασή του : «Μαζέψτε τα, το παιχνίδι τέλειωσε». Του Στρατέλλj, ανέλαβε να δώσει λύση στο πρόβλημα,
μιας κι ήθελε να ισοφαρίσει το γεγονός
ότι ήταν χαμένος από το ότι «έχασε την
καλή μπάλα» απ’ του Τσουπλάκj,.
Σκεπτόμενο, εκ του ασφαλούς, ότι
θα τον βοηθήσουν Μεσαγρινοί και Παπαδιανοί μαθητές, αφού καιγόντουσαν να
παίξουν , πρόσταξε στον νταή: «Σήκου τσι
φύγει, γιατί θέλουμj να παίξουμj». Εμ’ τι ήνταν τούτου. Ξαφνικά, όπως στα
γουέστερν, οι μαθητές κι απ’ τα δυο χωριά
παραμέρισαν κι έμειναν μόνοι τους
του Στρατέλλj κι ο
νταής μαθητής του Μεσαγρού.
Του Στρατέλλj σκιφτόταν του ριζίλj σαν που θα τρουγι του ξύλου. Κόρουσι! Μουνουμιάς, τουν μούνταρι, τουν τραβά μια τρικλουπουδιά,
πάρτουν κάτου τουν Μισαγρινό. «Εμ’ τώρα τι γένιτι;» σκέφτιτι του
Στρατέλλj. «Εμ,
τώρα που θα μι γυρίσ’ απού κάτου, τσι θα φάγου του ξύλου τς χρουνιάς ιμ, τσι θα
γίνου ριζίλj;». Μόνη λύση ο δάσκαλος. Μα, πώς
θα τον φώναζε χωρίς να γινόταν ρεζίλι; Ξαφνικά τούρθε η ιδέα. Θα φωνάξει τόσο
δυνατά που θα πάρει χαμπάρι ο δάσκαλος και θα ῤθει να τους χωρίσει. Μπήζει τις φωνές του Στρατέλλj μες τα μούτρα τ’ Μισαγρινού
που τουν είχε απού κάτου: «Θα συ σκουτώσου
βρε!!!» Τόσου δυνατή φουνή έβγαλι του Στρατέλλj που υ Μισαγρινός γλουθύμσι. Ους ώρας έρχιτι ου δάσκαλους, ου Μαλλιάκας,
που καθόταν απέναντι, στο άλλο μέρος, στν πιζούλα τα ικκλησιάς. Πιριλαβαίνj του Στρατέλλj
στου ραβδί μι τ’ν αλυγαρίσια τ’ βέργα, του μαύρισι στου ξύλου.
Εμ’ έλα που τούτου του ξύλου
ήνταν γλυκό σα μέλj.
Μα, έλα που υ δάσκαλους τουν
απουγλίτουσι απ’ του ριζίλιμα, γιατί του Στρατέλλj
δεν θα άντιχι ούτι διφτιρόλιπτου να έχj απού κάτου τουν Μισαγρινό;
Υ αγώνας κτσα στραβά έγινι. Μα είχαμι τσι συνέχεια. Υ Μισαγρινός δεν του χώνιψι τούτου του
πιριστατικό. Μήνσι του Στρατέλλj ότι θα τ’ν
κουπανήσ’ απ’ του σχουλειό , τσι ένα προυί θα τουν παραφλά να τουν δείρ’
. Του Στρατέλλj του
έπιασι σύγκρυου. Σκιφτόνταν πους υ
Μισαγρινός θα τουν τουλουμιάσ’ στου ξύλου. Επί τέσσερις μήνις , κάθι που
ξύπναγι, σκιφτόνταν πώς θα απουφύγj του μπιρτάχj.
Ας είνι καλά υ γείτουνάς ιτ, του
Γιουργέλλj του Κjουκουνέλλj. Πέρναγι κάθι προυί απ’του
σπίτj, έπιρνι του
Στρατέλλj, τσι
τραβούσαν για του σχουλειό. Στ’γουνιά τ’ Καψούλα πάγηνι μπρουστά του Κουκουνέλλj, να δει αν υ δρόμους είνι
λεύτιρους, μιτά στ’ν Πατρικού στ’Κουκώνj του ζαχαρουπλαστείου, κατόπιν στου Ντάνα τ’ γουνιά κι του τέλους στς Δήμητρας τς Ταπανλή του
ουδουντιατρείου, ίσαμε να φτάσ’ στου σχουλειό τσι να τιλειώσ’ του μαρτύριου τ’.
Του Στρατέλλj ηρέμσι σαν ήρτι πια του καλουκαίρj.
Οι μνήμες όμως δεν ηρεμούν, τσι
γράψαν στο χαρτί του νου ανεξίτηλες τις παιδικές μνήμες.
Κυριακή 13 Απριλίου 2014
Σάββατο 12 Απριλίου 2014
Ακτοπλοϊκή Σύνδεση Γέρας με Πειραιά
Πέμπτη 10 Απριλίου 2014
" ΟΙ ΚΟΥΝΙΕΣ " Έθιμο της Γέρας με αρχαιοελληνικές καταβολές
( Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στον τοίχο του Φατσοτέφτερο " Σκοπελος Λεσβου")
Ο μύθος της
φιλόστοργης Ηριγόνης ,και πώς ταυτίζεται η πανάρχαια γιορτή με το Γεραγώτικο
έθιμο "κούνιες".
Ένα από τα
πιο όμορφα, πιο ποιητικά έθιμα στα χωριά μας, πριν η επίδραση του
ψευτοπολιτισμού νεκρώσει κάθε σημάδι της ζωής μας, ήταν οι κούνιες τη Λαμπροδευτέρα.
Το έθιμο
τούτο, ήταν ένα μεγαλόπρεπο πανηγύρι για τον ερχομό της άνοιξης, για το
ξαναγεννημό της φύσης και γινότανε πανηγυρικά αφού τύχαινε να συμπέφτει με τη
Λαμπροδευτέρα, μια περίοδο που μεθυστική μυρωδιά σκορπούν γύρω τους τα δέντρα,
τ' αγεράκι είναι μυρωμένο και τα πουλιά ψάλλουν τους έρωτες τους.
Από τη Δευτέρα
η την Τρίτη της Λαμπρής τα κορίτσια και τα παλληκάρια του χωριού μαζεύονταν
όπου είχε δέντρα (εμείς απ’ το Νιόχωριο
πηγαίναμε στο Κ’φό Αϊ Γιώργη) κι έφτιαχναν μια κούνια ένα τραγούδι έλεγαν την
ώρα εκείνη "Σίδηρου νάνι τού σκοινί
κι του κλαδί ατσάλι ,κι κείνους που την έκανι να ζει να κάνει κι άλλη"
Τότες τα
τραγούδια και οι χοροί παίρναν, δίναν ,όλα τα πάθη της ανθρώπινης φύσης και τα
ντέρτια της αγάπης των νέων τα' βλέπες μπροστά σου ζωγραφισμένα.
Οι
"κούνις" υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα είχαν θεσπιστεί σαν γιορτή εις
ανάμνησην της ΗΡΙΓΟΝΗΣ που κρεμάστηκε με σχοινί σ ένα δέντρο όταν έμαθε για τον
άδικο χαμό του πατέρα της ΙΚΑΡΙΟΥ (αλληγορία πού παρασταίνει τη γονιμότητα της
φύσης).
Τέλος είναι
δύσκολο να παραστήσω με λόγια τις αέρινες κινήσεις της κούνιας μόνο όποιος είδε
με τα μάτια του αυτό το θέαμα μπορεί να με καταλάβει.
Τετάρτη 9 Απριλίου 2014
Κυριακή 6 Απριλίου 2014
Ἐπί τῆς ναυαρχίδος τοῦ εἰς τόν Κόλπον Γέρας ναυλοχοῦντος Ἀγγλικοῦ Στόλου.(Μέρος Πρώτον)
Οι ξένοι στόλοι πολλές φορές αγκυροβολούσαν στον φυσικό λιμένα του Κόλπου Γέρας, έχοντάς τον ως ασφαλές αγκυροβόλιο. Ο Οθωμανικός Στόλος κατά την Επανάσταση του 1821 χρησιμοποίησε τον Κόλπο της Γέρας ως βάση του και ο λόγος αυτός είναι και ένας από τους κύριους λόγους που δικαιολογούν τη μη συμμετοχή του νησιού μας στον αγώνα της Ανεξαρτησίας.
Στο Α΄ μέρος αυτού του αφιερώματος δημοσιεύουμε αποσπάσματα από δημοσιεύσεις στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ , που αναφέρονται σε επισκέψεις του εγγλέζικου στόλου στη Γέρα και σε γεύματα που παραθέτονταν επί της ναυαρχίδος αγγλικού στόλου και σε εθιμοτυπικές επισκέψεις στο Πέραμα και στη Μυτιλήνη. Το ποδόσφαιρο , μάλιστα «…ἂρχισε νά διαδίδεται στόν τόπο μας ἀπό τήν ἐποχή πού ὁ Κόλπος τῆς Γέρας ἐφιλοξένησε τόν Ἐγγλέζικο στόλο» στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε επόμενες αναρτήσεις θα αναφερθούμε και στην παρουσία αυστριακών και γερμανικών πολεμικών πλοίων στον Κόλπο.
15 Ιουνίου 1929, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ |
13 Ιουλίου 1929, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ |
20 Ιουλίου 1930, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ |
Ετικέτες
Ελεύθερος Λόγος (εφ.),
Κόλπος Γέρας,
Πέραμα,
Ποδόσφαιρο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)